Na zakończenie każdej mszy św. w niedzielę 3 lutego wierni mieli możliwość otrzymania tzw. błogosławieństwa św. Błażeja połączone z prośbą o zachowanie od chorób gardła i języka. Tradycja Kościoła sięgająca wczesnego średniowiecza przekazała pamięć o św. Błażeju, biskupie Sebasty z IV w., jako orędowniku i opiekunie wiernych, zwłaszcza w chorobach gardła. Za jego wstawiennictwem prosimy Boga o zdrowie gardła i o łaskę dobrego korzystania z daru mowy.
Warto sobie w tym dniu szczególnie uświadomić moc wiary. To ona decyduje o skuteczności sakramentaliów, do których Kościół zalicza błogosławienie gardeł. Są to znaki umacniające w nas łaski otrzymane w sakramentach i lepiej przygotowujące do ich przyjęcia. Tak więc nie ma żadnej magii w tym obrzędzie, bo nie dotyk ma moc uzdrawiania. Jest on jedynie zewnętrznym znakiem naszej wewnętrznej ufności we wstawiennictwo św. Błażeja.
